چاپ شده در مجله معمار.   آذر و دی 1386

پنجمین همایش سالانه جامعه مهندسان معمار ایران تحت عنوان معماری ، پایداری و مشارکت از هفتم تا نهم آبانماه سال جاری در خانه هنرمندان ایران برگزار شد .
در این همایش پایداری بعنوان رویکرد اساسی کنگره 2008 در تورین و مشارکت بعنوان محتوای درونی نخستین مجمع عمومی در پیش روی جامعه مهندسان معمار برای دعوت به همراهی و مشارکت مسوولانه مورد نظر قرار گرفت .
در شروع برنامه حمیدرضا ناصر نصیر دبیر همایش ، ناپایداری را بعنوان مفهومی فرا گیر برای مبارزه با غفلت انسان در سده های واپسین نسبت به ضرورت هما هنگی با محیط پیرامونش و مشارکت را بمثابه دست آورد و دریافتی تاریخی که به ضرورت انکارناپذیر پذیرش ، مدارا و هماهنگی و بویژه مسوولیت تاکید می ورزد ، بیان کرد . ناصر نصیر اضافه کرد اجتماع امروز این نکته را دریافته است که خلق مناسبات جز با احترام به حقوق دیگران و همراهی مسئولانه آنها و جز با برخورداری از مشارکت آنها میسر نخواهد بود .
سپس دبیرجامعه کامر ان شاهین فر به توضیح سابقه تشکیل جامعه معماران و عملکرد چند ساله هیئت دبیران پرداخت و در دنباله برنامه روز اول پیام دبیر UIA بمناسبت روز جهانی معماری قرائت شد . گاتان سو در این پیام گفته است « تقریباً 50 درصد انتشار گازهای گلخانه ای توسط بخش ساخت و ساز و حمل و نقل تولید می شود . بخش ساختمان به تنهائی مسئول 50 درصد از مصرف سالیانه انرژی است . هر فردی که در صنعت ساختمان نقشی بر عهده دارد ، بخشی از مسئولیت این وضع را بردوش دارد ، اما هریک از آنها توانایی کاهش اثرات تغییرات آب و هوایی را نیز دارد . معماران در صف اول این پیکار هستند .
معماران باید درمورد نحوه استفاده از انرژی برای تمام مصالحی که وارد کارشان می شود ، دقیق و سختگیر باشند . آنها باید به ردپای کربنی که توسط این مصالح در طی مراحل تولید ، انتقال ، ساخت و نگهداری به وجود می آید نیز توجه کنند . این مسئولیت هر معماری است که با تصور و خلاقیت خود از منابع طبیعی این سیاره محافظت کند ، نخاله ها را حذف کند و از سیستم های بازیافتی و منابع بومی استفاده کند . تمام دانش تجربی ، فن آوری ها و خلاقیت ها باید ما را به این هدف نزدیکتر کنند . »

سپس سیروس باور در مورد معماری و شهرسازی پایدار سخن گفت و پایداری را نیازمند انعطاف پذیری
و وجود جامعه هماهنگ و همگن دانست دکتر باوربا تاکید بر لزوم متشکل ساختن معماران جهت دستیابی به هدف فوق اضافه کرد ترکیب شهری موجود بر روی ناحیه بندی اجتماعی بنا می شود و نماینده یک
استخوان بندی ناجور برای اجتماع است و ما را بسوی نا پایداری در شهر سازی و معماری بر خاسته از آن هدایت می کند .

درطول همایش شش فیلم تحت عناوین زیر به نمایش در آمد .
1- استادیوم المپیک توکیو اثر کنزو تانگه
2- بارسلون از نگاه ریکاردوبوفیل
3- گردش معمارانه – ریو از دریچه چشمان الیزابت و کریستین پورتز امپارک
4- فینو ، اثر زاها حدید
5- مدیاتک سندای ، اثر تویو ایتو
6- انیمیشن چشم تنگ دنیا دار اثر 000
همچنین سه میز گزد با عناوین « معماری امروز ایران» « به سوی معماری و شهر پایدار» و « مشارکت
در حرفه معماری » برگزار شد .
در میز گرد معماری امروز ایران بارویکرد دیروز ، امروز، فردا - فرهنگ ، مشارکت ، امید که با دبیری
بیژن شافعی و حضور حسین شیخ زین الدین - علی اکبر صارمی – بهروز پاکدامن و محمد رضا حائری
برگزار شد ، شرکت کنند گان بر لزوم شناخت معماری گذشته و معاصر ایران تاکید کردند .
حسین شیخ زین الدین شناخت ، تجربه ، تسلط و عبور خلاقانه را عامل رشد تمدن دانست و علیرغم اینکه گذشته را ثروت زمان حال عنوان کرد رویکرد نوستالژیک و عا طفی را مشخصه جوامعی دانست که تولید نمی کنند و این رویکرد را باندازه پشت پازدن به گذشته نفی کرد .
صارمی نسبت به از بین رفتن نمونه های متعالی آثار معماری ایران و از همسان شدن سیمای شهرها ابراز نگرانی کرد و مشکل آموزش معماری را بدلیل عدم تحول از سال 1362 مشکل عظیمی دانست ولی ابراز امیداواری کرد که رشد کمی دانشجویان معماری امکان ظهور معماران با استعداد را فراهم کند .
پاکدامن مشارکت معماران آگاه در کل فعالیت های معماری را بسیار اندک دانست و با توجه به اینکه
ذهنیت سرمایه گذاران در ساخت و ساز بدون بهره گیری از این معماران ، به دریافت سود بیشتر
معطوف شده است بالابردن آگاهی مردم نسبت به معماری وشهرسازی و افزایش احساس مسئولیت
آنها را نسبت به این ارزشها مهم دانست .

حائری ضمن تاکید بر اینکه هیچ گریزی از تغییر کردن نیست گفت بهتر است بجای ورود به دعوای سنت و مدرنیته معماری عصر خودمان را بسازیم وبه شناخت و آموزش در این مقوله بپردازیم حائری اضافه کرد بیشتر راههای شناخت معماری ایرانی تاکنون ایدئولوژیک بوده در صورتی که با شناخت متدولوژیک معماری می توانیم معماری گذشته ر ا نقد و بعنوان الهام بخش برای آینده قابل استفاده کنیم و کوشش کنیم معماری یک جریان اجتماعی شود .

در میز گرد بسوی معماری و شهر پایدار که با حضور شبنم اسماعیلی - لیلا فریور صدری و علی وجدانی برگزارشد ، اعضاء پانل با اشاره به اینکه بیش از نیمی از جمعیت کره زمین در شهرها سکونت دارند و این واقعیت که نزدیک به نیمی از تمام منابع و ذخائر کره زمین صرف ساخت و سازمحیط های مصنوع تحت عنوان توسعه جوامع شهری می گردد و اینکه این توسعه سرسام آور سطوح شهری و از بین رفتن بخش بزرگی از زمین های کشاورزی و محیط زیست طبیعی باعث پدید ه گرم شدن زمین گردیده و به یک عامل تهدید آمیز برای بقاء حیات تبدیل شده است مسئله را نیازمند بازنگری در ارتباط با ماهیت ، شکل ، نوع و ویژگیهای توسعه دانستند. سپس با اشاره به تصویر سیاه سال 2050 که در صورت ادامه وضع کنونی نه آبی برای آشامیدن وجود خواهد داشت و نه هوائی برای استنشاق لزوم نگرش جدید به الگوهای مصرف وعادات رفتاری ما را نسبت به طبیعت و لزوم مشارکت اجتماعی را جهت دستیابی به توسعه پایدار پیشنهاد کرد ند که وظیفه سنگینی را در رابطه با توسعه پایدار و ارتقاء کیفیت زیستی بعهده معماران می گذارد .
در این میز گرد لیلا فریور صدری ضمن توضیح اینکه شهر نمی تواند بصورت نامحدود رشد کند و باید ازمحیط پیرامونش حفاظت کند و اینکه توسعه پایدار در مقیاس جهانی و محلی نیاز به اکوسیستم های شهری و سرزمینی با عملکرد دائمی دارد به توضیح یک پروژه نمونه در والنسیای اسپانیا پرداخت best online casino canada.

درمیز گرد مشارکت در حرفه معماری که با دبیری سعید سادات نیا و حضور محمد امین میر فندرسکی ،
ایرج کلانتری ، کامران شاهین فر و انوشه منصور ی برگزارشد :

محمد امین میر فندرسکی با توجه به تجربه جهانی مشارکت و تحولاتی که در این رابطه در جوامع اروپائی مطرح بوده به لزوم زمینه سازی فرهنگی اشاره کرد و شناخت درست فرهنگ خودی را توصیه کرده و مشارکت دادن جوانان را در جریان حرفه ای بسیار مفید دانست .

ایرج کلانتری ضمن اشاره به مجموعه شورای تشکلهای صنفی مهندسی که از 15 تشکل حرفه ای جهت تعا مل با دولت تشکیل شده ، لزوم حضور جامعه مهندسی را نه تنها در مرحله اجرائی پروژه ها بلکه در سطح تعیین سیا ستهای استراتژیک توسعه و هم چنین در تعریف پروژه هائی که اهداف آن سیاستها هستند یادآوری کرد و وظیفه جامعه معماران را که با توجه به اساسنامه آن فراگیراست فعالیتهای فرهنگی دانست و مشارکت در این حوزه را توصیه کرد .

سپس کامران شاهین فر با اشاره به موارد متعددی از مشکلات معماران نظیر حق مولف و عدم وجود مدیریت مسئول و قانون جهت حفظ حقوق معماران ، مشارکت را جهت اعتلای معماری و حفظ حقوق معماران تنها راه دانست . و با اشاره به حضور اجتماعی کم همکاران از افرادی که احساس مسوولیت دارند جهت حضور فعال در حرفه دعوت بعمل آورد

انوشه منصوری با تاکید بر اینکه انسان اصولا ً تشکل پذیر است از همکاران معمار جهت شرکت در مجمع عمومی جامعه معماران دعوت بعمل آورد و جمع متشکل قوی را برای دستیابی به اهداف حرفه ای و حضور در جوامع تصمیم گیرنده لازم دانست .

در روزدوم همایش با توجه به برگزاری بیست و سومین کنگره جهانی معماری در تابستان سال آینده
سوسن یزدانی و کیوان خطیر به توضیح در مورد این کنگره جهانی معماری که در تورین ایتالیا برگزار خواهد شد پرداختند .
موضوعی که برای کنگره 2008 تورین انتخاب شده معماری انتقال است . از طرفی قصد بر این بوده که این موضوع قابلیت معماری در انتقال مفهومی که انجام می دهد ، در طراحی و در نتایج عمیق اجتماعی که از آن ناشی می شود ، را معرفی کند و از طرفی بر روی نقش فعال معماری در بهره وری از انرژی های مثبت و پدیده های اجتماعی غیر مترقبه ، تاکید نماید .
این کنگره جهانی فرصتی برای تفکر در باره روش ها و وسائلی است که معماری از طریق آنها می تواند
برای مشکلات بزرگ این هزاره مانند کاهش اساسی در منابع طبیعی ، توسعه پایدار ، حرکت های انبوه به سمت شهرها ، یکپارچگی ، سکونت جمعی و امنیت را ه حل هایی ارائه دهد .
سپس راجع به شهر تورین و محل برگزاری کنگره و نحوه سازماندهی کنگره توضیح دادند و اشاره کردند که کنگره از 30 ژوئن تا دوم ژوئیه با سر فصلهای گذشته - فرهنگ ، حال - مردمسالاری و آینده - امید برگزار می شود و وب سایت www. Uia 2008 torino . org را جهت ثبت نام ودریافت
اطلاعات و ارسال مقاله معرفی کردند .

قسمت پایانی همایش ، مراسم معرفی معمار سال 1386 بود که به تقدیر از مهندس مهدی علیزاده بخاطر یک عمر فعالیت حرفه ای پربار و شخصیت حرفه ای مستقل و رشد یافته اختصاص یافت .
در شروع جلسه محسن میردامادی دبیر شورایعالی جامعه در مورد نحوه انتخاب معمار سال و اینکه انتخاب مهندس علیزاده بصورت متفق القول از طرف اعضای شورا صورت گرفته توضیح داد و سپس دبیر جلسه ( مهوش مهرافشار ) به معرفی معمار سال پرداخت . در دنباله جلسه فرخ محمد زاده مهر در توضیح آثار معماری علیزاده دوره های کاری ایشان را به سه دوره تقسیم کرد .
دوره اول فاصله سالهای 36 تا 56 با عنوان دوره تجربه عملی در طراحی و ساخت که خانه های زیبای بسیاری از این دوره باقیمانده مثل خانه خیابان مریم که به خانه کوهبر معروف است و در لیست آثار میراث فرهنگی قرار دارد هم چنین خانه روی قنات که ارتباط مسئله تاسیسات با ساختمان ، اصلی ترین نکته مورد توجه معمار در این ساختمان بوده است . ( مسئله ای که همچنان
مورد توجه معمار است ) دوره دوم فاصله سالهای 56 تا 75 که معمار دیدگاههای نظر ی خود را نسبت به بحثهای آموزش تولیدی ، اطلس مالکیت ، نظامات حرفه ای ، نحوه انتقال خبر در جامعه و جاده ابریشم جدید بیان کرده است .
دوره سوم از سال 75 به بعد که دوره مطرح کردن هویت تازه و گرایش به سمت تکنولوژی است منجر به طراحی ساختمان اداری عشق آباد ، موزه سینما ، ساختمان میلاد ، پارک فناوری پردیس و000 گردید .
علیزاده در این جلسه در بیان دیدگاههای خود ضمن اظهار نگرانی ازآشفتگی و حاشیه نشینی ما در
جهان و هم چنین عملکرد دانشگاه در جامعه ، دانشگاه را ملزم به انجام پژوهشهای نظر ی لازم و ارائه قطعنامه دانست .
علیزاده به لزوم تدوینگر بودن معمار اشاره کرد و گفت طراحی از نظر من کشف و تدوین است و جلو رفتن و دوباره کشف و تدوین کردن .
علیزاده اضافه کرد که در حال تدوین نظریه ای در مورد مسکن جدید ، مناسبات جدید و اندازه های جدید می باشد که بزودی منتشر خواهد شد .
در انتهای جلسه لوح تقدیر معمار سال 86 بوسیله ایرج کلانتری معمار منتخب دوره قبل به مهدی علیزاده اهدا گردید و حاضرین در جلسه هر دو معمار را بشدت مورد تشویق و قدر دانی قرار داند .


دفتر تهران:
بلوار نلسون ماندلا، خیابان مهیار، بن بست زاور، پلاک 5
کدپستی: 1966945151
تلفن: 22047801 9821 +
فکس: 22045887 9821 +
ایمیل: Info@tavonconsulting.com


دفتر مشهد:
بلوار قرنی، بین قرنی 21 و 23، ساختمان مجد1 ورودی اداره 3 واحد 309
کدپستی: 91958
تلفن: 7237136 98511 +
فکس: 7237137 98511 +