چاپ شده در مجله معمار. خرداد و تیر 1386
مشاور : مهندسین مشاور توان
طراح معماری : بابک شکوفی
طراح سازه : نادر شکوفی
طراح تاسیسات مکانیکی : محمد رضا قدوسی زاده
طراح تاسیسات الکتریکی : کیانوش نراقی پور
طراح داخلی : مسعود تذهیبی
مدیریت اجرا : کیومرث شکوفی
کارفرما : شرکت توسعه فضاهای فرهنگی شهرداری تهران
زیر بنا : 7500 متر مربع
مکان : تهران - منطقه 18 – یافت آباد
در چند دهه اخیر ورود رسانه های جدید به عرصه عمومی باعث پدید آمدن تغییراتی در موقعیت مخاطبین صنعت سینما گردید .
این تغییرات باعث شد ساخت تک سالنهای بزرگ سینما که در گذشته با اقبال عمومی مواجه بود ، متوقف شود و سینماهای جدید به صورت مجموعه های چند سالنی با سالنهای کوچکتر ساخته شوند . دربسیاری اوقات این مجموعه های سینمائی چند سالنه در کنار کاربریهای عمومی دیگری از قبیل مر اکز تفریحی ، تجاری ، ورزشی یا رستورانهای بزرگ قرار می گیرند .
کنار هم قرارگیری این کاربریهای عمومی مختلف باعث تقویت آنها می شود زیرا مراجعین به هریک از این کاربریها در معرض سایر فضاها و کاربریهای دیگر نیز قرار گرفته و به استفاده از آنها ترغیب می شوند .
به این ترتیب این مراکز پتانسیل این را دارند که به عنوان یک فضای عمومی شهری به نقاط عطف منطقه ای در سطح شهر تبدیل شوند .
سایت پردیس سینمائی تماشا در نزدیکی یکی از میادین اصلی منطقه 18 تهران ( میدان معلم ) قرار گرفته است . قسمت عمده ای ازاین منطقه شهری را یک بافت خودرو تشکیل می دهد که تشتت و ریز مقیاس بودن
از مشخصه های آن است .
هم چنین مطالعات نشان می داد این منطقه فاقد یک نقطه عطف یا نشانه شهری مشخص است .
براین اساس یکی از اولین اهداف طراحی پردیس سینمائی تماشا ایجاد ساختمانی بود که بتواند به عنوان یک نقطه عطف و نشانه شهری ، یک حافظه بصری مشترک برای اهالی منطقه ایجاد کند و به خاطر فرم خاص
و مجسمه وارش در خاطره اهالی تثبیت شود .
می دانیم که ریز مقیاس بودن بیش از حد بسیاری از بافتهای تهران به خصوص بافتهای حاشیه ای با مشخصه های استاندارد یک کلانشهر چند میلیونی در تضاد است .
پس القا درشت مقیاس بودن هم یکی دیگر از اهداف طراحی این بنا جهت ارتقا بافت منطقه بوده است .
چنانچه به این واقعیت توجه کنیم که نه تنها منطقه 18 بلکه کل ناحیه جنوب غربی تهران تا پیش از این فاقد حتی یک سالن سینما بوده است ، بهتر می توانیم نقشی را که این مجموعه می تواند در قالب منطقه ای ایفا کند در یابیم .
بسیاری از جوانان و اهالی این منطقه در روزهای تعطیل ، جهت گذران اوقات فراغت کیلومترها سفرهای درون شهری انجام می دهند تا در مناطق شمالی تر ، به سینمابروند ، درون مراکز خرید عمومی پرسه بزنند و کلاٌ از فضاهای عمومی شهری با کیفیت بهتری استفاده کنند .
پروژه پردیس سینمائی تماشا با این هدف ساخته شد که تنها یک ساختمان نباشد بلکه یک فضای عمومی شهری را جهت اهالی منطقه تعریف کند .
در این مجموعه سه سالن سینما ( دوسالن 200 نفره نفره و یک سالن 400 نفره ) ، بازار ، دو کافی شاپ ، یک رستوران و یک پیست مخصوص اسکیت جهت کودکان و نوجوانان قرار گرفته است .
درنگاه اول به حجم خارجی این بنا متوجه یک راه پله مدور سراسری می شویم که از پائین ترین تا بالاترین نقطه این حجم کشیده شده و فضاها و لایه های مختلفی را در می نوردد . راه پله نمایان این امکان را فراهم می آورد تا مراجعین بتوانند در صورت تمایل ، به هریک از کاربریهای مختلف این مجموعه که در طبقات مختلف قرار گرفته است ، مستقیماً دست یابند .
این راه پله سراسری در حقیقت یک کوچه دوار است که منازل مختلفی در سر هر پیچ آن قرار گرفته و بالا 
و پایین آمدن جمعیت روی آن به صورت نمایان روی حجم خارجی ساختمان دیده می شود .
این مسیر در مراحل مختلف خود از کنار تراس - بامهای مختلفی عبور می کند که تراس تابستانی و سرباز کافی شاپها و رستوران مجموعه را تشکیل می دهند . استقرار روی این تراسهای مختلف نمایان درکنار حرکت در راه پله دوار ، یک حضور انسانی پر رنگ را روی حجم خارجی ساختمان پدید می آورد . در اینجا حضور و نحوه رفتارانسانی ، بخشی از نمای خارجی و حجم ساختمان را تشکیل می دهد و باعث پویائی آن در اوقات مختلف روز یا شب می شود . یابه زبانی دیگر انسان به عنوان نگاه کننده (سوژه ) و معماری به عنوان نگاه شونده ( ابژه ) در هم تنیده و یکی می شوند .
مسیرهای خروج از سالنهای سینما نیز بلا واسطه و بدون تداخل با سایر کاربریهای داخلی مستقیماٌ به روی نما و هوای آزاد منتقل شده و جدا از راه پله سراسری اصلی ، مسیرهای فرعی نمایان دیگری را به وجود می آورند که خروج یکباره جمعیت و پایین آمدن آنها نیز باز هم حضور انسانی روی حجم خارجی را پر رنگ تر می کند .
این نظام یک حجم خارجی چند لایه و تو در تو را شکل می دهد . اصولاً حضور لایه های مختلف فضائی به صورت هم زمان و پشت در پشت یکدیگر که یکی پس از دیگری ظاهر می شوند از اهداف شکل گیری معماری بنا بوده است .
این چند لایگی و تو در تو بودن فضائی بستر مناسبی جهت تخیل ، کنجکاوی و جذابیتهای ناشی از آن است. همانطور که همین ساختار چند لایه و تودرتو در سنت قصه های ایرانی ( به خصوص هزار ویکشب) بستر تولد تخیل بوده است .
در فضاهای داخلی مجموعه نیز باز هم راه پله ها یکی از عناصر شاخص فضائی هستند که حضور خود را به نمایش می گذارند.
پله های برقی و راه پله های داخلی در اطراف یک فضای باز داخلی ( Void ) بزرگ قرار می گیرند . این ووید که فضای چند طبقه را به یکدیگر باز می کند قلب فضای داخلی بنا محسوب می شود و ارتباط فضائی وبصری میان طبقات را برقرار می کند .
سقف این ووید که در حقیقت کف تراس یکی از کافی شاپها در طبقات بالاتر است ، به صورت شفاف و با شیشه های مقاوم ساخته شده به نحوی که حرکت و حضور انسانی در تراس کافی شاپ و روی این سقف شیشه ای انعکاس و سایه های متنوعی به فضای داخل بازتاب می دهد . هم چنین شب هنگام که چراغهای داخلی ساختمان روشن می شوند ، حاضران روی این سقف شیشه ای ،یک کف در خشان و روشن را زیر پا های خود خواهند دید .
مسیرهای حرکتی در مجموعه بازار که در طبقات تحتانی ساختمان واقع شده به نحوی شکل گرفته که هیچ یک از مسیرها به بن بست منتهی نمی شود و همواره مراجعین می توانند با حرکتهای گردشی ، فضاهای مختلفی را یکی پس از دیگری تجربه کرده یا در حقیقت به تفرج بپردازند .
یک گودال باغچه کشیده مدور دربخش پایینی حجم خارجی ساختمان و در محل برخورد آن با زمین قرار
گرفته که نور طبیعی بازار موجود در طبقه زیر زمین را تامین می کند.
.
این گودال باغچه فضای خنک و پرسایه ای در تابستان دارد و می توان با حرکت در آن فضاهای باز و
بسته متنوعی را به طور متوالی پشت سرگذاشت و حسی هم زمان از فضای خارجی و داخلی ساختمان را تجربه کرد .
