تاريخچه
در شروع قرن پيش مخلوط بتن عموماً به صورت خيلي كم آب تهيه ميشد به طوريكه مخلوط را در لايه‌های سطحی ميريختند و با تخماق می‌كوبيدند كه اين روش نيازمند كار يدی زيادی بود. در آن زمان مرسوم بود كه قسمت‌های بزرگی از پی‌ها، ديوارها و يا حتی سد‌ها، غيرمسلح باشند و يا آرماتور كمی داشته باشند. جالب است كه بسياری از اين سازه‌ها هنوز در حال بهره‌برداری هستند كه ثابت می‌كند اين نوع روش اجرای بتن به محصولی مستحكم و پايا می انجامد. بعدها وقتيكه بتن مسلح به عنوان يک ماده ساختمانی متداول معرفی شد و عناصر سازه‌ای نازكتری طراحی شدند، سازندگان درك كردند كه مخلوط كم آب نمی‌تواند در قالب‌های كوچك همراه آرماتور كوبيده شود، در نتيجه مخلوط‌ها را به صورت مرطوب‌تری تهيه كردند. هنگاميکه خواستند كه مخلوط را توسط سطوح شيبدار منتقل و حمل كنند، اسلامپ به مقدار بيشتری افزايش دادند.
 تحكيم بتن
|
[ ] |